Πάνω από ένα εκατομμύριο ελαιόδεντρα υπάρχουν στην Θάσο ένα νησί με πληθυσμό λίγο πάνω από δέκα χιλιάδες που σημαίνει ότι αντιστοιχούν εκατό ελιές σε κάθε κάτοικο! Η μεγάλη πλειοψηφία των δέντρων παράγει την περίφημη βρώσιμη Θρούμπα Θάσου, η οποία είναι αναγνωρισμένη από το 1998 ως Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης.

Ο καρπός της ποικιλίας συλλέγεται με το χέρι, έχει μαύρο χρώμα και ζάρες, που οφείλονται στην φυσική διαδικασία ωρίμανσης της στο δέντρο. Αυτό είναι και το χαρακτηριστικό της ποικιλίας που την ξεχωρίζει από όλες τις άλλες. Γενικά αν πάρουμε μια ελιά από το δέντρο αυτή είναι τόσο πικρή που δεν μπορούμε να την καταναλώσουμε. Η θρούμπα είναι από τις ελάχιστες ποικιλίες όπου ο καρπός μπορεί να καταναλωθεί απ’ ευθείας από το δέντρο. Οι καρποί της ποικιλίας αυτής, χάρη στην παρουσία του μύκητα ΡΗΟΜΑ OLEAE καθώς ωριμάζουν στο δέντρο, χάνουν την πικρή τους γεύση λόγω υδρόλυσης της ελαιαπικρiνης.

Αυτή η φυσική διαδικασία περιορίζει την ανθρώπινη παρέμβαση καθώς μετά το μάζεμα με το χέρι (γνωστό ως λιομάζωμα), γίνεται η διαλογή και η περιορισμένη επεξεργασία της με απόλυτα φυσικά μέσα. Αφού συλλεχθεί ο καρπός πλένεται και ταξινομείται κατά μέγεθος, στην συνέχεια προστίθεται χονδρό αλάτι και αποθηκεύεται αεροστεγώς. Μετά την πάροδο 30-40 ημερών αερίζεται και είναι έτοιμη για συσκευασία και κατανάλωση! Αυτό το αυθεντικά φυσικό προϊόν, είναι σημαντική πηγή ωφέλιμων στοιχείων σε υψηλό βαθμό ακριβώς όπως και το ελαιόλαδο που παράγεται από την ποικιλία. Όπως όλες οι ελιές, η Θρούμπα Θάσου περιέχει σηµαντικές ποσότητες βιταµίνης Α και καροτενοειδών και σε µικρές ποσότητες βιταµίνες Β1, Β6 και Β12 όπως και μεταλλικά ιχνοστοιχεια: κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο και µαγνήσιο. Όμως είναι πλουσιότερη σε συνολικές τοκοφερόλες σε σχέση µε τις πράσινες και περιέχει β-τοκοφερόλες και α-τοκοτριενόλες, ουσίες με έντονη αντιοξειδωτική δράση.